Hola

Dit zijn wat foto"s van wat werk bij het huisje en een daagje relax.

schildering van nicaragua

Adwin de tuin aant doen.

lekker relax

Adwin en Suzanne.

John

Suzanne wachtend op de bus met 2 nica's

Uitzicht.

geliefden personen in nederland

Na ruim een week denk ik geen bericht op de site gezet te hebben weer een verhaaltje.

Om te beginnen is onze groep uitgebreid met 1 persoon: arie verhaar.
Die is maandag avond aan gekomen op het vliegveld.

Er is deze week wat werk verricht bij huisje Isayana.
Verf werk. electro. en de deuren.
Gerard is na tipitapa gegaan voor wat reperatie werk van tafels en stoelen.
En daarbij ook de tafels en stoelen verven.
Ook het buiten schilderwerk moest gebeuren wat nu na drie dagen aardig klaar is.
Binnen moeten er nog wat muren geschilderd worden.

Ook heeft Gerard zijn haren laten knippen op de kappers school aldaar.
Hij mocht midden in een kring zitten met daar omheen zo'n 12 dames die het nog moesten leren.
Hij was een studie opdracht. Het resulaat: Ja daar zijn de meningen over verdeelt.

John en Arie zijn nu lekker naar bluefield om te vissen, dat doen ze namelijk erg graag!

Adwin en suzanne wilden naar corn islands gaan, maar dat is niet gelukt, een hoop gedoe met tickets enz, helaas.

Morgen gaan we dan maar met zn 3e een nachtje naar san juan del sur, met de bus we zullen zien of wij dat ook kunnen!

wie weet horen jullie nog van ons!

Groetjes, 

joehoe, eindelijk weer een bericht!!!!!!

Hallo iedereen!

Wat is het stil hier in huize jan! Alleen gerard maakt soms een hoop kabaal (;-))
We zijn zaterdag lekker een daagje naar het strand geweest, aardig vroeg weg gegaan en lekker bijgekomen op het strand, met een groep is geweldig, maar na 2 weken is het ook best lekker om wat minder mensen om je heen te hebben. Normaal gaan we vaak naar hetzelfde strand, deze keer gingen we naar bokita, een mooi strand, met leuk wat tentjes om ff te zitten, te hangen en lekker te eten!
Het is in vergelijking met het andere strand, net ff wat meer golf, een wat wildere zee, er werd ook aardig wat gesurfd! Een wilde zee was niet zo best voor john want daardoor kreeg tie het gruwelijk in zn rug.... S avonds is tie nog wel naar tipitapa gegaan, maar maandag terug dat lukte gewoon echt niet!

Maandag lukte het ons door diverse tegenslagen ook niet om aan het werk te gaan dus dindag hebben we met elkaar de moed hervat! Suzanne is met omar verf gaan kopen,en gerard en adwin hebben in 3 kleine kamertjes vloertjes gelegd. De jongens waren echt dwars af, er waren namelijk maar weinig nica s om te helpen omdat de scholen weer waren begonnen. Het echte zware werk moesten ze nu dus veel zelf doen.

Opzich geen ramp, goed voor de spierballen, rambo zoals clara het zegt!

Twas natuurlijk ook nog valentijn dinsdag, dus adwin en suzanne zijn met John,brenda en brandon wezen eten in tipitapa! Was weer een hele bijzondere ervaring.

Woensdag ging john het ook weer proberen, dus we stonden vol goede moed om half 8 bij de kerk!

Iedereen paraat dus beginnen maar! Het dak ging eraf,en de perlingen werden geverf, en er kwam een hoop viezigheid vanaf. Dinsdag hadden we nog uitgelegt dat we morgen ook kwamen verven dus dat het overal redelijk 'schoon' moest wezen.

Nou dat was voor nicaraguense begrippen aardig gelukt. Alle bedden, matrassen en andere zakken met troep stonden in de midden,nog geoppert om op te ruimen want er kwam hoop gorigheid van het dak maar dat was niet nodig.......( jaja, trek u eigen conclusie's)

Het dak er nog op.....

de jongste telg van de familie sliep in een ledikantje, gelukkig wel onder een doek!

Het dak eraf, let op de bedden en andere spullen....

Druk aan de kwas,het water liep van je lijf!

We hadden gehoopt in 1 dag daarmee klaar te zijn maar dat lukte niet geheel, helaas! We hebben de de deur gebaricadeert, en ja, waar iedereen moest slapen wisten wij ook niet,
Toen we vanmorgen aankwamen lag er een bed onder een steiger, en hadden ze in 1 kamertje een matras neergelegt waar demeeste kinderen hadden geslapen.....
Waarschijnlijk zijn de kinderen het daardoor ook verslapen want ze stonden vanmorgen allemaal paraat terwijl ze normaal gewoon naar school moeten!
Of ze konden in de chaos hun school tenue niet vinden....

 

Nou,de meeste foto's spreken voor zich! Vooral bij het verven kom ik handen, ogen, en spaanse woorden zoals afblijven ed tekort! ze willen allemaal helpen, en ze zagen er vanmiddag ook totaal niet uit. Ik vraag me af hoe dat morgen is, wanneer ze weer naar school gaan!

Morgen gaan john en Gerard nog wat rommelen. Adwin en Suzanne gaan even een weekendje naar omoteppe, even lekker genieten samen!

Wie weet, volgende week nog een bericht, met fotos van de eindresultaten!

Liefs!

Vertrek..

Het eind van de 2 weken was weer inzicht. Helaas.
Na een mooie afscheidsdienst, die wel een beetje rumoerig was, hebben we van de jeugd nog afscheid genomen. Jan-Peter liet een jongetje de maan zien, hij zag de maan en wij zien diezelfde maan. Eigenlijk best een heel mooi beeld. We gaan wel uit elkaar maar leven op dezelfde wereld, met dezelfde God.

Om half 5 stond de taxi voor en Clara was bij Casa Jan. Na ook nog van haar afscheid genomen te hebben vertrokken we met nog wat jeugd naar Managua. John ging Brenda halen en kwamen daarna ook nog naar het vliegveld. Alle tickets lagen al klaar dus we konden zo onze koffers inleveren en door naar de douane. Daarvoor nog even afscheid genomen van Suus, Adwin, Gerard, John en Brenda en de jeugd die nog mee was.
Door de douane was het echt voorbij. Dit blijft toch zo'n magisch vervelend moment....."Snel" even een bakkie gedronken voordat we het vliegtuig ingingen en toen zaten we daar. Het was een goede vlucht maar de landing in Houston..Hobbelen en schommelen. Best veel turbulentie. Ook daar weer veilig aan de grond en toen konden we daar door de molen van wetjes en regels. Het liep een beetje chaotisch maar al met al was alleen Jan den Hoed het bokkie.
Hij had zijn blauwe kaart niet goed ingevuld en werd er ook nog steekproefsgewijs uitgehaald. Koffer uit het vliegtuig en helemaal doorzocht. Hoeveel geld hij bij zich had, wat voor werk. Helaas sprak hij niet zo goed Engels dus Jerobeam moest op hem wachten. Jerobeam en hij waren allebei een andere kant opgestuurd als de rest van de groep dus gelukkig waren ze nog samen. Uiteindelijk besloot de groep door te lopen en zouden Christa en Jerobeam op hem wachten. Dit duurde ongeveer een klein uurtje en daarna konden ook Jan H, Jerobeam en Christa weer naar de groep.

Nog even een rondje gelopen op het vliegveld en wat gedronken en gegeten en ook geslapen. Daarna was het tijd om de lange vlucht in te gaan naar Amsterdam. Dit viel nog best wel mee want het was maar 9 uur en 11 minuten. De heenweg was zeker 2 uur langer. We kregen lekker eten en de meesten vielen daarna in slaap. Degene die niet konden slapen zaten ook echt helemaal klaar wakker zich te vervelen of wat te lezen. Of lekkere winegums te kanen.
In Amsterdam aangekomen werd de landing rustig voltooid. We konden onze spullen pakken en uit het vliegtuig. Het was echt BERE KOUD!!!!!!!! Na 2 weken boven de 30 graden naar iets onder het vriespunt. Wel echt een hele grote overgang.
De overkanters en Jan-Peter werden opgewacht door familie. De rest moest met de trein naar huis en werd opgewacht in Nieuw-Lekkerland. Daar stonden ook weer mensen ons op te wachten. En voor het grote wonder Jaap. Jaap is van de zomer naar beneden gevallen van een dak en het is een wonder dat hij nog leeft. Maar nu stond hij ons zelfs op te wachten!!

We konden even lekker warm worden met een kopje koffie of thee en lekkere cake. Even bijpraten met familie en toen nam Jan Bouter het woord. Hij heeft het 2 bouwgroepen goed naar zijn zin gehad. De eerste groep had zijn kuren gehad maar ook de 2e groep. Maar natuurlijk was de 2e groep gezelliger.....Met al die overkanters......hahaha...
We konden terug kijken op goede bouwweken met een mooi resultaat en een mooie samenwerking. Laten we hopen dat God dit zegent en ook de jeugd zegent. We mogen dankbaar zijn dat God ons deze reis heeft gezegend en dat we weer veilig thuis zijn aangekomen. Maar het grootste wonder was nog wel dat Jaap ons op stond te wachten. Daarin zien we zeker Gods nabijheid.
Arie sloot af met gebed en vroeg daarin ook nog een zegen over degene die zijn achtergebleven.

En toen konden we naar huis. De groep nam nog afscheid van elkaar. Van "Mijn moeder zegt altijd" (Jan S) en "Meneer Koortslip" (Peter) en "Onze Ouwe Snurkerds" (Jan-Peter en Hans) en van "De Mannetjes Van De Stroom" (Gerard S en Jerobeam) en van "Een Hele Dot Overkanters" ( Jan H, Jan G, Wim en Christa) en van "Ons Opperhoofd" (Jan B).
Met elkaar hebben we 2 goede weken gehad. Gelachen, gehuild en gebeden. Op naar de reunie.............

bedankbrief Henk Minderhoud

Ede, 10 februari, 2012

Aan: de bouwgroepen Nieuw-Lekkerland 2012 1en2

Van: Henk en Hannie Minderhoud

(henkminderhoud@gmail.com / Hulsbeek 50, 6715 HE Ede)

Beste vrienden

Op het moment dat ik deze bedankbrief schrijf, zijn de mensen van bouwgroep 2 onderweg van Houston naar Amsterdam. Gisteren gaf het me een vreemd gevoel dat ik niet bij de afscheidsdienst in Masaya kon zijn. Hannie heeft vandaag de eerste chemokuur gehad en mijn plaats is op dit moment hier in Nederland, naast Hannie. Samen willen we jullie van harte bedanken voor jullie werk, enthousiasme en liefde in de afgelopen tijd betoond aan de jongeren en hun gezinnen in Nicaragua.

Bijzondere momenten

Afscheidsdiensten zijn altijd bijzondere momenten. God krijgt de eer, die Hij toekomt. De mensen die jullie geholpen hebben zijn dankbaar voor Gods liefde en barmhartigheid, die zichtbaar zijn geworden in jullie, die anderen gediend hebben. We loven en prijzen God voor al het goede dat Hij ons geschonken heeft. Naast de mogelijkheid om te dienen waren dat de contacten met de gezinnen en vooral met de jongens en meisjes die een kamer gekregen hebben. Er zijn vriendschappen ontstaan. De herinneringen zullen niet snel vervagen. Zowel jullie als de jongeren voor wie jullie gewerkt hebben, staan na deze ervaringen anders in het leven, dan voorheen. Ik hoop snel een keer jullie foto’s te zien en jullie verhalen te horen.

Wederzijdse inspiratie

De opzet was deze keer wat anders dan voorheen, wat meer gericht op onderwijs en de contacten met de tieners. Van de tweede werkgroep heb ik slechts één week meegemaakt, van de eerste de hele tijd. De dingen die ik zag, gaven me een positieve indruk. Wat me vooral opviel was de wederzijdse inspiratie. Schilderen met zoveel tieners aan het werk, was een opgave, maar ook iets heel moois, inspirerend, zelfs voor een oude rot in het vak als Jan. Te meer als je zag dat jongens en meisjes creatief werden en iets moois tot stand brachten. In die sfeer werd ook de grote belangstelling voor de borduurcursus geboren. Ook de twee dagen van het jeugdkamp waren goede dagen. Naast de Bijbelstudies was er heel wat tijd voor sport en instructie voor sportleiders. Als we hier mee doorgaan -wat ik van harte hoop- kunnen we een volgende keer voortborduren op wat er nu gedaan is en mogelijk nieuwe dingen aanpakken.

De Rozen gaan bloeien

Het naam van ons project is nog niet versleten en het werk nog niet overbodig geworden. Steeds opnieuw komen er kinderen in de tienerleeftijd en hebben ze eigen ruimte, liefde en aandacht nodig om te kunnen ontwikkelen. Zelfs straatkinderen kunnen zich in korte tijd ontpoppen tot harde werkers –jongens en meisjes- en positieve jongeren. Wat ze nodig hebben is het goede voorbeeld, een glimlach en een schouderklop. Het ontbreekt hen zo dikwijls daaraan. Een kamertje, studiemogelijkheden, mensen die het hart openstellen, een christelijke gemeente waar het evangelie van Gods genade verkondigd wordt, het zijn dingen bij elkaar horen. Het geheel is van grote betekenis voor een jonge generatie, die de toekomst is van Gods kerk in deze wereld.

Ontvangt onze hartelijke groeten. Gods zegen toegewenst. Henk en Hannie.

helaas, vertrek!!!!

Hallo lieve mensen,

de tijd hier ziter voor veel mensen weer op!

Even nog wat foto's!

De verjaardag van jan Gelijn!!! Exact om 12 uur,net als bij jan peter, even gezongen en flink getoetert! Ook kreeg hij een mooi nicaragua t shirt!

Incecken op managua airpuerto! De formulieren invullen!

Er waren nog wat vrienden meegekomen voor de laatste kusjes, sommige daarvan waren mucho trieste! ( heel verdrietig)

En dat was tie dan weer!!!
Heel hartelijk bedankt voor jullie aanwezigheid, gezelligheid, alle tips van moeder simons, doorvertelt door jan en nog veel meer! Het was een super groep, we zien uit naar de reuni! (JP)

Ja, en zo ziet casa jan er dan uit als je terug komt...... alle bedden weg, en de klamboe's gewassen en weer aan de lijn!

Morgen hopen wij nog naar het strand te gaan, en volgende week gaan wij nog druk aan t werk bij het huisje van Isayana!

Adiosos!

Donderdag..Het afscheid..

Hans gaat de roos schroeven..

De Nica's hadden bedacht dat we ook een lintje door moesten knippen bij de huisjes. Dat deden we dan ook voordat we de rozen op gingen schroeven.

Bij het huisje van Nacio mochten Peter en Gerard S schroeven.

Hans en Jan H aan het schroeven bij Glenda..

Het schroeven bij het huisje van Juana. Eindelijk een kamertje voor haar alleen. Nu hoeft ze niet meer met haar stiefvader in een slaapkamer/bed..

Jan B aan het schroeven..

Suzan en Christa aan het schroeven bij Alvin..

Wim en Jan G aan het schroeven bij Eloise..Dit huisje is er nog extra bijgekomen..

Wij zongen "Gloria, Gloria, Hallelujah" voor de mensen in de kerk..Na een middagje oefenen en hulp van Ivania hebben we het lied te gehore gebracht..Erlinde zong gelukkig ook mee..

Een mooie folklore dans..

Veronica, de dochter van Clara, heeft ook voor ons gedanst..

De jeugd van de kerk..Zij gingen ook voor ons dansen..

Iedereen even op de foto..

Peter en Angelo..Echte matties..

Vanmorgen begon de dag niet zo vroeg. John en Adwin gingen nog aan het werk maar ook zij kwamen niet echt vroeg uit bed. De rest ging naar de markt, op zoek naar spulletjes voor thuis.

Om 14.00 uur zouden we gaan eten want om 16.00 uur begon het Rozen schroeven. Dit werd met verloop van de tijd een uurtje later en dat was maar goed ook. Zoveel tijd kostte het niet.

We gingen langs alle huisje. 2 Nederlanders en de bewoner/bewoonster schroefde de roos erop. De Nica's hadden bedacht dat we ook een lintje door moesten knippen dus dat deden we ook. Heel erg leuk!!

Toen naar de dienst. Daar ging de jeugd voor ons dansen in mooie jurken. Ook ging de jeugd nog een dans gewoon opvoeren. In hun eigen kleding. Ook echt heel leuk!

Zelf gingen we nog zingen. En met Brenda hadden we een stukje tekst vertaald. Dit hebben we voorgelezen. Dat we blij waren met de samenwerking en dat we God dankte voor deze mooie 2 weken. Daarna hebben we Psalm 68 vers 10 nog gezongen.

Nog een hoop zingen en een beetje chaos verder was de dienst afgelopen en konden we afscheid nemen van elkaar. Buiten de kerk kregen we nog cola en cake. Ook kregen we nog een enkel kadootje van mensen.

Nu is iedereen bezig met vanalles en nog wat. Wat drinken, foto's bekijken van de "stierenavond"  en koffers pakken, kleding uitzoeken.

Morgen om half 5 komt de taxi voorgereden en dan is het weer voorbij. We zullen zien wie er morgen nog afscheid komt nemen en nog meegaan naar het vliegveld.

Veel liefs van ons..

 Een mierennest bij het laatste huisje!

 Nog even een foto, na het uitdelen van een magisch tekenbord!

 Wat een fotogenieke toet!

 Huisje isayana, de vloer word geegaliseerd!

 T laatste huisje, net een mierennest!

 Jan peter doet de afwas, de vloer en zn shirt zijn natter dan de vaat!

Jan en gerard, de laatste platen....

In het ziekenhuis waar we krukken hebben gebracht

 Het kindergedeelte van het ziekenhuis is geverft, en bouwgroep nieuw lekkerland heeft daar zn steentje aan bijgedragen, zie de foto!!

 De krukken, en 2 protese achtige dingen!

Kubben op het veld bij la amistad

Vanmiddag hebben we wat gevoetbalt en gekuubt, volleybal was ook de bedoeling maar ja, er was weer geen bal, 2 weken geleden nog wel, maar nu alweer verdwenen, zo gaat dat hier!

Morgen gaan we s morgens nog naar de mart, adwin en john gaan nog werken! Morgen middag hebben we de afscheidsdienst, we zullen zien, we houden jullie op de hoogte!

Liefs, bouwgroep 2